'Het raakt ons diep van binnen We leven mee,....'

23-06-2021

Het raakt ons diep van binnen en we leven mee.....

Terugkijkend - een jaar terug, toen het allemaal met corona begon. Toen besloten velen niet te zeuren, de huisartsen wachtkamers bleven leeg...

Nu ruim 1 jaar en 4 maanden later,....

Erik zijn lijf heeft de chemo geaccepteerd en de operatie is geslaagd. Bizar is het en blijft het. Tijdens de ziekteperiode hoorden we hier en daar mensen die darmkanker hebben of een andere vorm van kanker.

Deze week kwamen er weer twee berichten bij ons binnen, van dorpsgenoten van Winsum, in dezelfde leeftijd categorie als Erik. De een volop in behandeling en de ander ten dode opgeschreven, ...

Dan het bericht van een collega, een hoefsmid, familie van een hoefsmid een kennis enzovoort, het gaat maar door.

Het raakt ons van binnen en we leven mee,....

Je weet wat ze doormaken. Je weet wat ze te wachten staat. En je weet hoe belangrijk het is om elke dag de slingers op te hangen, elke dag weer, meer, meer en meer...

Als we relativeren, dan raakt het ons en velen omdat kanker een associatie in ons brein maakt met ernstig ziek zijn en doodgaan. We worden door de berichten vanuit de directe omgeving bewust van het feit dat het iedereen kan overkomen. En dat niet iedereen nog een kans krijgt. En we de dood van dichtbij gaan meemaken en zien.

Wij hebben in de afgelopen periode uit onze directe omgeving meer mensen met de ziekte kanker gehoord en gesproken dan mensen die corona hebben gehad.

Iemand appte mij mbt het corona jaar en de vele jonge mensen met kanker;

'Lege wachtkamers bij de huisartsen en ziekenhuizen, vele jongen mensen hebben nu kanker en wij maar in huis opgesloten zitten om het 'brandhout' uit de verpleeghuizen te besparen.'

Ik en Erik begrijpen het wel dat het zo voelt maar laten we niet op deze wijze gaan denken. We zijn tenslotte, zelfverantwoordelijk om met de signalen van ons lijf naar een huisarts te gaan en bij geen begrip of gehoor, door te 'drammen' dat het niet goed is als het niet goed voelt.

Leef je leven en vergeet niet ziektes en de dood in het leven een waarde in het gesprek te geven.

Zelfs in de topsport waar men 'gezond leeft en wordt gecontroleerd' zakken mensen in elkaar en worden we ons bewust dat het leven heel betrekkelijk is. De besten kan het overkomen....

Bij kanker denken we direct aan de dood. Maak de dood niet naar, elke dag is een geluksdag. Maak de dood bespreekbaar, wat je wilt, hoe je het wilt en zorg ervoor dat het goed geregeld is voor jezelf en eventuele gezinsleden.

Als je dan wat overkomt, heb je alle aandacht voor en met elkaar om in de bijzondere tijden er voor en met elkaar te kunnen en mogen zijn ipv zorgen voor morgen,......

Velen van ons hebben dagelijks te maken met een ziekte in of om de omgeving. Het is een beladen onderwerp omdat je het gesprek bij de dood niet meer met diegene kan hebben.

Hoe mooi is het dan als je nu weet hoe jij of de ander denkt over de dood? Dat je het gesprek kan hebben, vragen kan stellen, het hoort bij ons leven......