'Ik schrik ervan - ik ben geschrokken,.....'
Ik schrik ervan, ik ben geschrokken,....
Wekelijks ontmoeten we mensen
Uit ons netwerk en contact
Die nog geen enkel bericht
Over Erik zijn ziekte hebben
Gehad
Bij toeval
Vanuit een afspraak
Zien en spreken we elkaar
Tijdens het gesprek komen
We dichterbij mekaar
Ineens komt het gesprek
Over een ander onderwerp
Dan nemen we de mensen mee
In ons huidige
Wel en wee
Verbazing, verbijstering
Niet weten hoe te reageren
Waarbij wij het gesprek
Omkeren
Vaak zegt degene dan
Ik schrik ervan
Ik ben geschrokken
En krijgen we vragen als
Voel je geen onzekerheid?
Voel je geen angst?
Ik weet niet wat ik zeggen moet.....
Hoe je reageert
Is eigenlijk het eerste wat het met je doet?
Wat is die schrik?
Dat kanker misschien dodelijk is?
Als je geschrokken bent
Is het dan datgene waar je minder bekent mee bent?
Wat doet die onzekerheid met jou?
Geeft het jouw angst?
Spreek het maar uit
Wat het met je doet
Openheid
Geeft wijsheid
Een open gesprek
Doet ieder goed!
Natuurlijk leven wij
Met een glimlach
En een traan
Maar het helpt ons
Om er dagelijks
Vanuit onszelf
Positief tegenaan
Te gaan
Positief denken
Positief leven
Positief zijn
Maakt je leven bijzonder fijn
Met ruimte voor verdriet
Onzekerheid in het leven
Maakt dat alles bespreekbaar is
Waardoor de ziekte
Kanker
Voor ons
Niet beladen
En
Wel onzeker is.
Het helpt niet om in die onzekerheid te blijven leven
Want daarvoor is er nog veel te veel plezier
Uit alle dagen
Van ons leven
Te beleven!
Deze dag hebben we ook
Een bijzonder moment gehad
Met de auto naar de Boer
Heerlijke verse producten
Fruit, groente en melkproducten
Bij de aardappelboer.
Aansluitend zijn we gaan rijden
Met ons beiden
Door de landerijen
Heerlijk om zo in de auto
Over onze gedachten
te spreken
over het leven
Rond te rijden
Het is dan even heel bijzonder moment
Met een zieke vent
Je hebt maar weinig nodig
Om te genieten van wat er is
Samen sterk staan
En
Weten dat het leven bijzonder is!
Onze zieke vent
Leeft in het moment
We hangen telkens weer
De slingers op meer,
meer en meer.....