'Ons rijk voelen vanuit de liefde en warmte om ons heen'

We voelen ons rijk met alle liefde en warmte die we continu vanuit verschillende kanten van mensen ontvangen.

Ineens ligt onze haven, vrijdagmiddag vol. Meerdere overburen komen een drankje doen samen met onze naaste buren. Ook wel het Happy Hour uurtje van de buurt genoemd.

Een spontane gezelligheid, door de donkere wolken van de afgelopen tijd. Er is zo weinig nodig om het leven te vieren. Twee uurtjes later is iedereen weer weg.  We zitten heerlijk na te genieten van de spontane 'Happy Hour' middag.

                                                                 Het lieve hondje bij Tante Annie

Al eerder hebben wij het over onze enige echte tante Annie gehad. Het is ons gelukt om daar zaterdag even naar toe te rijden. Wat een liefdevolle middag is dat geweest. Agnes en Agnes raken nooit uitgepraat. Erik en Job hebben elkaar die middag veel te vertellen en tante Annie is het stralende middelpunt.

Via TV noord weet ze alle ditjes en datjes vanuit de Blauwestad en omgeving.

Zo leuk en waardevol om over dierbare herinneringen te praten. Elke keer horen we wel weer wat nieuws. Dit keer vertelde tante Annie dat Erik zijn vader vroeger in de polder heeft gewerkt. En destijds bij schoonzus Annie en zijn broer Johannes logeerde. Henk wilde wel heel graag in de polder gaan wonen. Maar dat mijn schoonmoeder, Erik zijn moeder niet uit Winsum wegwilde.

En zo kwamen er telkens nieuwe en oude dierbare en emotionele herinneringen voorbij. Een middag met een glimlach en een traan.

Dankbaar zijn we met de liefde en warmte die we ontvangen van tante Annie en haar dochter Agnes!

We rijden op de terugweg nog even bij onze jongste zoon Dominique langs. Die is al meer dan 16 weken van huis. Hij werkt op de camping in Norgerberg en is de afgelopen week geslaagd voor zijn praktijkexamen.

Een horror escaperoom tocht organiseren in de bossen. Blij verrast dat we er zijn. Vermoeid en trots zit hij bij ons aan de tafel met een hapje en een drankje. We horen de verhalen. En wat zijn we trots.

Hij heeft zijn stage omgezet naar een baan. Komend schooljaar is zijn examen jaar. Hij blijft voorlopig in de weekenden werken. Na zijn examen in het voorjaar van 2022 gaat hij fulltime indienst bij de Norgerberg. Een geweldige 5 sterren camping, met boomhutten, huisjes en naast de tent je privileges; een eigen douche, keuken en afwasmachine......

Zondagmorgen worden we wakker en blijkt het ineens een stralende dag te zijn. We besluiten samen  te gaan varen. Het Oldambtmeer op, genieten van de waterkant. De jonge eendjes, ganzen en witte reiger. Zo bijzonder, hoe mooi de omgeving telkens is.

We genieten van ons samen zijn en de luie zondag. En kijken terug op liefdevolle dagen.

Na alle fijne belevenissen van de afgelopen dagen, hebben we (eindelijk) goede berichten ontvangen vanuit het Beatrixoord. Het kastje naar de muur verhaal, is gestopt. De inschrijving van het revalidatie traject van ruim twaalf intensieve weken is akkoord. We gaan aftellen richting de dag, dat Erik mag starten met zijn revalidatie. We verwachten over ruim 5 tot 8 weken.

Komende week staat voor Erik in het teken van conditie opdoen, elke dag even sporten. 

Zo lijkt het allemaal heel positief. En dat beleven we ook zo. Echter, zijn de gevolgen van de chemo  kuren heel heftig.

Lopen en staan is een blijvende handicap omdat de zenuwen in de voeten geen gevoel meer afgeven. In de vingertoppen is dat hetzelfde.

Conditioneel gaat het beetje bij beetje wat beter. Dat houdt in dat hij niet meer op de bank of stoel zo maar in slaap valt en het brein weer wat meer kan onthouden. Gelukkig kan Erik sinds de afgelopen week de woorden weer vinden als hij aan het praten is. Een aantal weken geleden kon hij de woorden niet meer vinden en raakte daarvan innerlijk in paniek. Daar komt weer wat rust in.

Beetje bij beetje een stapje vooruit.