'Van het kastje naar de muur,...'

Van het kastje naar de muur

We zijn inmiddels weer twee weken verder met betrekking tot het verzoek bij de casusmanager omtrent de oncologische revalidatie aanvraag voor Erik.

De casusmanager die we twee weken geleden gebeld hebben voor de doorverwijzing naar het Beatrixoord, heeft aangegeven het te gaan regelen. Als we binnen drie weken niks hebben gehoord, dan mogen we even opnieuw bellen, om het na te vragen wat er wel of niet is gedaan.

Maar helaas, afgelopen dinsdag kregen we weer hele andere berichten.

I.p.v. met elkaar aan de oplossing te werken en er tempo in te houden, is onze 'eigen' casusmanager terug van verlof. Er is tussentijds niks gedaan. Nu begrijpen wij ook waarom er gezegd is als je binnen drie weken nog niks hebt gehoord,.....

Onze aanvraag is in het bakje - casusmanager met verlof en -

• To Do List - bij Terugkomst gekomen.

Onze 'eigen' casusmanager, waar je alle vragen kan stellen rondom de verbinding met de behandelaars en jezelf (de patiënt) is terug van vakantie. En ze belt ons met het volgende bericht.

'De oncoloog is klaar met je behandeling en schrijft geen doorverwijzing! (Je bent geen patiënt meer van hem)'

Bijzonder als je weet dat de casusmanager degene was, die bij het laatste telefoongesprek heeft aangegeven, dat je via een specialist een doorverwijzing aanvraagt voor de oncologische revalidatie, indien het nodig is. Dat betekent dat de vraag vanuit Erik (de patient) bij de casusmanager binnenkomt en dat die de doorverwijzing aanvraagt bij de specialist.

En nu dan?

' 'Klaar en schoon' ben je! Bel je huisarts maar,....die kan je verder helpen. Het is een nieuwe behandeling, een nieuwe doorverwijzing en nog eens 12 weken wachten, dan wordt het ergens in november als er geen nieuwe corona maatregelen komen in het najaar.'

Heel vervelend voor Erik! 

Hoe langer je wacht met de zenuwen, hoe vervelender het wordt voor hem. De kans op enig herstel is al nihil m.b.t. de aangetaste zenuwen en als het herstelt kan het maanden en maanden duren. M.a.w. Erik wordt niet meer Erik zoals het was en het is de vraag of hij überhaupt weer kan functioneren in het dagelijks leven en werken m.b.t. het lopen, los van zijn heup.

Het doet echt wat met ons. Dit is hoe Erik erop reageerde;

'De oncoloog heeft een 'succesje' gescoord. Hij heeft in het wetenschappelijk onderzoek weer een vinkje in goede afloop eerste behandeling! (Lees vooraf chemo, daarna opereren en geen uitzaaiingen meer omdat vooraf de lymfeklieren zijn aangepakt.)'

'Maar ja, Erik is hersteld. Dan ben je geen patiënt meer, dus doe je ook niks meer,...'

'Behalve als de kanker terugkomt en je weer een chemo mag. Dan word je weer patiënt van de oncoloog en helpt hij je graag!'

Bijzonder dat bij het herstel van kanker, een mens er zo voorstaat in de nazorg!

Het kastje naar de muur verwijzing.

We leggen het bij de behandelende arts van het ziekenhuis neer, maar is het wel de behandelende arts van het ziekenhuis. Of is het hoe ons systeem werkt en zijn de ziektekostenverzekeraars bepalend in hoe de administratieve paden gaan voor een patiënt.

Het kastje naar de muur, heeft alweer vertraging opgelopen. Nu opnieuw van 6 weken naar inmiddels 12 weken,.....Rond November heel misschien starten. 

Heel Misschien!

Hoezo? Om het volgende

Vandaag is de huisarts bij ons op huisbezoek geweest. 

Die man is zo verbaasd hoe het gehele traject gaat in de nazorg. Hij heeft de aanvraag ingediend bij het Beatrixoord. Hij verwacht dat hij de aanvraag weer terugkrijgt en weer moet bellen met de behandelende arts omdat die de doorverwijzing moet maken volgens het 'systeem en proces'. Aldus de huisarts.......

We gaan het zien, hoe ons kastje naar de muur verder gaat,......

Duimen dat Erik nu ergens in november mag gaan starten,......