Waar het allemaal in 2019 mee begon,....

Waar het ergens in 2019 begon

In 2019 heeft Erik zijn eerste klachten m.b.t. het lopen en vermoeidheid. Die zomer heeft hij kilometers gewandeld om in ieder geval in New York mee te kunnen komen. Daar hebben we uren gewandeld, geshopt, cultuur gesnoven enzovoort. Met de gebreken die er toen al waren.....

In januari 2020 heeft Erik voor het eerst contact met de huisarts. Over zijn benen die moe en zwaar zijn en pijn doen. Hij heeft het gevoel dat de bloedsomloop niet goed is. De huisarts meet de aders door met een medisch apparaat. De huisarts geeft aan dat er geen afwijkingen zijn. En stuurt hem weer naar huis. 

In dat jaar ging het steeds slechter met Erik. Hij gaat maar door en door, ook al wordt er thuis gezegd dat het zo niet kan. Erik gaat in de zomer nog eens naar de huisarts. Met zijn klachten. Niks bijzonders wordt er gezegd,.....

Inmiddels weten we wat de gevolgen van stress/trauma pijnen in je lijf kunnen doen, als die verwaarloosd worden. Daar is bij Erik darmkanker door ontstaan met uitzaaiingen naar de lymfeklieren. Gelukkig, ligt dat nu achter ons.

Erik heeft dagelijks last van de gevolgen van de chemokuren, de zenuwen in de voeten zijn aangetast daar zit geen gevoel meer in, de vingertoppen zijn aangetast en we wachten nog af hoe het met zijn gezicht gaat in de winter....De vermoeidheid en concentratie is erg vervelend. Mede omdat hij er goed uitziet denken mensen dat hij alles kan. Eerlijk hij kan nauwelijks wat.....En is zijn humor met glimlach niet verloren!!!

Wat ik al zei de kanker is achter ons en het heup probleem is nog niet opgelost. Na een bezoek aan het ziekenhuis - de orthopeed voor de 2e keer, zien de foto's er verschrikkelijk uit. Er is geen enkele ruimte meer tussen de gewrichten en alle kraakbeen is weg. Dat betekent vanaf het opstaan tot naar bed gaan bot op bot lopen.... Zeer pijnlijk!

Eindelijk na 2 jaar klachten waarvan meer dan 1,5 jaar geen erkenning wordt Erik geopereerd. En krijgt hij een nieuwe heup. De wachttijd is 3 tot 6 maanden waarbij de arts nog even bevestigde dat we pech hebben ivm corona....De revalidatie van de heup is 6 weken rust met krukken en vervolgens, 6 maanden tot 12 maanden voordat alle spieren, kracht en balans terug is. 

Besef dat dit voor Erik een enorme domper is en een stukje geluk. Weg met de pijn op termijn en weer en nog een keer revalideren.

Eerst de komende 3,5 maand revalideren bij het oncologisch revalidatiecentrum en aansluitend nog de heup. Laten we duimen dat de lichamelijke stress/trauma met betrekking tot de pijnen niet nog een keer de ontstekingen doen opsteken en er een terugslag komt.

Erik is nog maanden onder pannen met revalideren, accepteren en op nieuw leren wat hij wel kan. Ondanks dat geniet hij met al zijn beperkingen van de bezoekjes en goede afleidingen bij ons thuis.